پیشنهاد شرکت تویوتا این بود: ۱۰۰ هزار پیکان فرسوده به ما بدهید تا از کشورتان خارج کنیم ؛ در مقابل ۱۰۰ هزار تویوتای مدل روز به شما می دهیم و چیزی هم از شما نمی خواهیم ، فقط مابه التفاوت هزینه بنزین مصرفی پیکان و تویوتا را به مدت ۲ سال به ما بدهید.(نفع تویوتا علاوه بر ما به التفاوت سوخت در ما به التفاوت وزن فولاد ، خدمات پس از فروش و قطعات و نیز تبلیغ برند این کمپانی بوده است.)
هر چند انتظار می رفت چنین پیشنهادی مورد استقبال قرار گیرد ولی چنین نشد و پیکان، تویوتا نشد و مابه التفاوت سوخت را نیز مصرف کرد و هوا را آلوده تر و مردم را بیمارتر!
واقعیت این است که هر اندازه در خروج خودروهای فرسوده تسریع شود به همان اندازه در مصرف سوخت و هزینه های ارزی و ریالی ناشی از آن صرفه جویی می شود و مهم تر از آن ، مردم ، کمتر دچار بیماری های مهلک ناشی از آلودگی هوا می شوند.
اگر در یک طرح ضربتی و ملی، اعلام شود کسانی که ظرف یک سال آینده خودروهای فرسوده شان را تعویض کنند، به جای ۲ میلیون ، مثلاً ۵ میلیون تومان خواهند گرفت، افراد بیشتری تشویق به مشارکت در این طرح می شوند مشروط بر این که خودروسازان بتوانند از عهده جایگزینی فرسوده ها با خودروهای «واقعاً استاندارد» برآیند و اگر نمی توانند، امکان مشارکت دادن خودروسازان خارجی با شرایط مناسب فراهم آید و الّا نمی توان همه چیز را از سلامتی مردم گرفته تا اقتصاد ملی و مصرف سوخت و … را موکول به برنامه های خودروسازان داخلی کرد.
********به وبلاگ من خوش آمدید*********
خدایا مرا ببخش / مرا فهمی ده تا فرامین وحکمت هایت را درک کنم/ و مرا فرصتی دیگر برای بهتر بودن ده تا دستهاو زبان تو شوم .
آمین یا رب العالمین